«أَلسَّلٰامُ عَلَیکَ یٰا بِنتَ رَسولِ الله»
بر سینـه فشردی، غمِ پنهـانِ نگاهت
آن غـربـتِ دلگیــرِ نمـایـانِ نگـاهت
محتاجِنوازششده مادر،سرم امشب
بنشسته دلم گوشهی دامانِ نگاهت
ای بر همـه بی مهریِ دنیا تو پناهم!
آغوشِ من و رحمتِ بارانِ نگـاهت
بر کوچکیِ شانه ی من دست گرفتی
تکیه گـهِ عالم، شده مژگانِ نگاهت
جانم بهفدایت که چو یاسی و خمیدی
لرزانـده کسی پایه و بنیانِ نگاهت
کابوسِشبم آتش و پیراهن و مسمار
آن بی سپِری، در بر طوفـانِ نگاهت
ای خسته زِ دنیا و رها از قفسِ تن!
بگشـا صدف درّ درخشـانِ نگـاهت
بگشا که پدر، جان به لبش آمده گویا
چشمانِ علی، گشته پریشانِ نگاهت
تنهــا سِپَـهِ حیــدر بی یـاور و تنـها
مگذارکسی بیکس و حیرانِ نگاهت
زینپس پدر و ظلمتِشبهایمدینه
بی نور مَــهِ روشن و تابان نگـاهت
زینپسپدر و غربت و چاهی که عمیق است
در حسـرتِ آن مهـرِ فـراوانِ نگاهت
بغضیکهشدهخنجر و برسینهنشسته
هرقطره ی خون درپیِ درمانِ نگاهت
برغربتِ خونینِ علی مرهمِ دل نیست
جـز آمـدنِ یـوسفِ کنعـانِ نگـاهت
جـز آمـدنِ آنکه، غمِ موجِ نگـاهـش
تکرارِ همان چشمهیجوشانِ نگاهت
پیچیده میان غزلم شاخه ی نرگس
باران شده بر شعله ی سوزان نگاهت
🖊 طهورا قائمی امیری
🖋 مهدیه سادات موسوی خصال
❁••❁✧═┅ألـلَّـهُـمَــ عَـجِّـلْ لِـوَلـیِـکْ ألْـفَـرَج┅═✧❁••❁
✧═┅1401/10/06┅═✧